Znajdź naszą grupę na:
Playlista RMP FRESZ
Zawsze świeżo i na czasie czyli aktualny przegląd najnowszych, ciekawych singli.
Odmiennie, niż comiesięczny zestaw premierowych albumów, ta playlista jest zawsze aktualna ! = wypadają utwory starsze niż 10 dni a ich miejsce zajmują nowe.
Każdy update jest jak pudełko czekoladek - nigdy nie wiadomo co się trafi
PŁYTA ROKU RMP 2024 PODSUMOWANIE
99 najlepszych albumów, 2 tygodnie głosowania i prawie 900 oddanych głosów. Grupa RMP wybrała najlepsze płyty roku 2024. Nie będę rozpisywać się jaki to był dobry rok, wszyscy już to wielokrotnie zrobili. Nie będę również pisać że podium jakoś mocno zaskakuje (choć trzecie miejsce rodzimego Amaroka cieszy ogromnie) bo... nie zaskakuje. sprubuję więc pokusić się o krótkie podsumowanie opierając się o punktację.
20 i więcej głosów. To pierwsza grupa płyt. To one wywoływały najwięcej emocji. W głosowaniu walczyły o najwyższe lokaty do samego końca. Są to pozycje z cyklu "wstyd nie znać" 😉 a najlepiej postawić je na półce w swojej kolekcji. Znajdziemy tu nowe dzieła od The Cure, Believe, Airbag, Pineapple Thief, Big Big Train, Leprous i MEER.
Druga, dużo większa grupa to płyty z punktacją 10 i więcej głosów. Tutaj mamy wiele wspaniałej muzyki która znalazła uznanie wymagających słuchaczy o różnych muzycznych gustach i walnie przyczyniła się do ostatecznej, bardzo dobrej, opinii o roku 2024 (wiele z tych albumów powinno wylądować w grupie powyżej ). Tu uplasowały się m.in. płyty Jona Andersona, Millenium, Caligula's Horse, Deep Purple, Nicka Cave’a, Weather Systems, Wheel, Alcest, Steve’a Hacketta, Evergrey, Múr, Huis czy Turbulence.
Kilka świetnych płyt niestety nie zdobyło Waszego uznania, trochę szkoda.
Całą końcową listę wyników załączam w kolumnie obok.
No to teraz oficjalnie.
Trzecie miejsce i brązowy medal dla Polski: Amarok - Hope
Drugie miejsce i srebrny medal dla Szwecj: Opeth - The Last Will and Testament
Pierwsze miejsce i tytuł Płyty Roku RMP 2024 Waszymi głosami otrzymuje ...
💥💥💥David Gilmour - Luck and Strange💥💥💥
Maciek
PŁYTA TYGODNIA W GRUPIE RMP
Scorpions - Lonesome Crow
Nie spodziewałam się, że kiedykolwiek wrzucę tutaj Scorpions. Serio.
Kiedy w poniedziałkową noc usłyszałam w audycji (polecam przy okazji Pro-radio 😉 ) świetne, psychodeliczne wygibasy, niemal w szoku byłam, że to z pierwszego albumu "Lonesome Crow" (1972) grupy Scorpions. Znałam z lat 80 i 90 i nie bardzo miałam ochotę poznawać wcześniejszej twórczości. No cóż. Lepiej późno niż wcale 😉 Polecam.
Małgorzata.
SUMINA - „Nightfall” (Premiera 27.05.2025r.)
Po blisko 50 latach związku z muzyką, niewiele jest mnie w stanie zaskoczyć. No chyba, że jest to kapela z… Chin!
Tak! Formacja Sumina pochodzi z Pekinu!
„Nightfall” jest debiutem, ale jakże pięknym. To po prostu istne „wejście smoka”.
Jak na przedstawicieli rocka atmosferycznego przystało, muzyka grupy Sumina jest w przeważającej części „oszczędna” w nuty, dzięki czemu zachowuje idealny balans pomiędzy dźwiękiem a ciszą. Pierwsze skrzypce gra tu sekcja rytmiczna, z przyjemnie pomrukującym basem. A wszystko okraszone jest delikatną orkiestracją instrumentów klawiszowych, z dodatkiem smaczków w postaci gitary i skrzypiec. Do tego spokojny, stonowany, ale niezwykle przyjemny wokal, genialnie zmiksowany z całością.
Nie ma fajerwerków, udowadniania technicznego skilla, jest MUZYKA.
Istotą „Nightfall” jest melodia i klimat, podkręcany naprzemiennie językiem angielskim i chińskim. O dziwo, ojczysty język Suminy brzmi po prostu świetnie.
Powiem wam szczerze, że od dnia premiery nie mogę i chyba nie chcę się uwalniać od tej płyty. Emocjonalne piękno jakim emanuje, w połączeniu z profesjonalizmem artystów, daje mieszankę wybuchową.
To jedna z najlepszych płyt, jakie wpadły mi w ręce (ucho) w tym roku.
Red. Masq
O miano płyty tygodnia walczyły również płyty:
Rivers of Nihil - Rivers of Nihil, The Black Noodle Project - Take Me Home, Silversoul - The Core, Hats Off Gentlemen It's Adequate - The Uncertainty Principle, The Book of Revelations - Olympus Mons, Glass Island - Shallow Graves For Shallow People.
Polecamy uwadze. Masq.
Lamagaia - Lamagaius
Mieszkający w Göteborgu Szwedzi z Lamagaia nagrali dwa albumy (2017 i 2019 rok) pełne nowoczesnych dźwięków kosmicznych/kraut/drone-psych. „Lamagaius” z 28-minutową mantrową kompozycją jest singlem wydanym na początku kariery na kasecie i LP w niewielkim nakładzie, długo oczekiwanym przez kolekcjonerów na zremasterowanie i ponowne wydanie - co nastąpiło w roku 2017. Głębia kosmicznego doświadczenia z porywającymi syntezatorami i okazjonalnymi sprzężeniami, i ... rytm, który pozostaje niezmienny przez cały czas trwania utworu. W miarę rozwoju utworu pojawiają się lekkie zmiany w dynamice i instrumentacji, bez wływu na niezwykłą spójność. Całość jest bardzo ciekawym i satysfakcjonującym doznaniem.
Włodek
Świeży singiel ... PARADISE LOST - Ascension, z nadchodzacej płyty "Silence Like the Grave", która będzie miała premierę 19 września 2025. Paradise Lost ma nieskończone horyzonty. Ten singiel sprawia, że znów czujesz się wyjątkowy dzięki znakomitej dawce metalu najwyższej próby.
Peter Hammill urodził się 5 listopada 1948 roku w Ealing w Londynie w Anglii. Pochodzi z dobrze sytuowanej rodziny, dorastał w objęciach nauk jezuickich, elementu, który nadal wpływa jego pisanie piosenek przez całą karierę, odbył także studia filozofii i sztuki, interesował się mocno fantastyką. Jest kompozytorem, piosenkarzem i autorem tekstów, członkiem-założycielem (obok Chrisa Judge'a Smitha) progresywnej grupy rockowej Van der Graaf Generator. Gra również na gitarze i pianinie, śpiewa oraz działa jako producent płyt dla własnych nagrań, a czasem dla innych artystów. Od 1978 jest żonaty z Hilary. Jego trzy córki, Holly, Beatrice i Phoebe, to klasyczne śpiewaczki chóralne. Holly i Beatrice pojawiły się na kilku jego płytach. Piosenki przeznaczone dla VdGG trafiły na jego solowe albumy. Niektóre z nich współtworzą wszyscy członkowie Van der Graaf Generator. Ma na koncie ponad 40 albumów solowych. Prowadzi własną wytwórnię płytową, pisze, tworzy i nagrywa w domowym studiu. Jego oddani fani uważają go za „geniusza muzycznego”.
Włodek
WYDARZENIE!
NOWY ALBUM KatatonII „Nightmares as Extensions of the Waking State” Z PREMIERĄ 6 CZERWCA. ZAPOWIADA SIĘ KOLEJNA UCZTA W WYKONANIU SZWEDZKICH MISTRZÓW MELANCHOLIJNEGO CIĘŻARU.
Mały suplemencik do wczorajszej Kuźni: trochę z premedytacją nie puściłem tam nic z nowej płyty Rivers of Nihil, na których płytę bardzo czekałem. Zresztą mieliśmy kilka zwiastunów (chyba trzy). A cała płyta... ufff... Naprawdę polecam, a słuchałem na razie tylko 2 razy. Zespół już chyba dojrzał i potrafi po mistrzowsku operować klimatem. Kiedy trzeba wrzuca wyższy bieg, nie boi się wyciszyć, zwolnić, zagrać inaczej wokalem - od growlu po szept. To powoduje, że płyta jest nieprzewidywalna pomimo swojej ciężkości.
Właśnie takich albumów chciałbym słuchać jak najwięcej i nie wyobrażam sobie, żeby nie znalazł się on w moim zestawieniu najlepszych płyt 2025.
Pewnie znajdę jeszcze na nim masę dodatkowych smaczków w trakcie kolejnych chwil, kiedy będzie grał mi słuchawkach. To takie moje przemyślenia "na świeżo"...
Tymczasem polecam wszystkim, którzy lubią prog/death w nie zawsze oczywistym wydaniu. No i troszkę mało tego saksofonu... Liczyłem na więcej 🙂
Płyta nazywa się "Rivers of Nihil" i zaraz po premierze wskoczyła do dziesiątki najlepszych płyt roku na Metal Storm. Jestem prawie pewien, że na koniec roku będzie w pierwszej trójce. Piotr.
Oto przedsmak nadchodzącego debiutu grupy WAIT (We Are in Transit), w skład której wchodzą m.in. basista Exist, Alex Weber, oraz Max Phelps zasilający niegdyś skład Cynic. Zespół wprawdzie wydał EPkę w 2019 roku, ale pełnię brzmienia planują zaprezentować dopiero w lutym.
Agata
I kolejna niedawna premiera, która zrobiła na mnie wrażenie - Swallow The Sun i album "Moonflowers". Juha Raivio jest moim zdaniem z płyty na płytę lepszy jako kompozytor. Płyta jest różnorodna, ciężka, melodyjna, czasem nostalgiczna, ale czuć tu mega profesjonalizm w każdym calu. Ten utwór to jeden z moich faworytów z albumu. Zaśpiewała w nim gościnnie Cammie Gilbert z Oceans of Slumber, którą bardzo lubię. To jej klimaty więc pasuje tutaj jak nikt inny.
Piotr
MUZYCZNY ROK PIOTRA Z.
...a wszystko co sobie zebrałem jako muzyczne najlepszości z zeszłego roku ułożyło się w taką oto kolorową układankę...
Taki był dla mnie muzycznie rok 2024. Myślę, że niesłychanie udany, chociaż miałem trochę większe oczekiwania w stosunku do kilku albumów, które się tu nie zmieściły, to z drugiej strony było kilka muzycznych niespodzianek i odkryć, które wyrwały mi sznurówki z trampków.
Piotr.
PŁYTY ROKU 2024 WG RMP
Podsumowania, podsumowania ..., w tym miejscu podsumowanie 🙂 🙃 płyt roku 2024 z kręgu rocka psychodelicznego, którego związki z szeroko rozumianym rockiem progresywnym są oczywiste. Na naszej liście plebiscytowej najlepszych płyt ubiegłego roku znalazło się kilka pozycji tzw. "odjazdowych" i właśnie ich kolejność na owej liście stanowi dla mnie wyznacznik w sklasyfikowaniu ich na miejscach od 1-10. Podsumowując rok 2024, przedstawiam ranking najlepszych płyt, które ukazały swą moc i tym samym weszły na stałe do katalogu wybitnych wydawnictw na polu rocka psychodelicznego. Włodek.
NASZ LIVE / KONCERTOWA NIEDZIELA
Hypno5e - A Distant Dark Source Experience
Genialni Francuzi odegrali tu w całości swój ostatni rewelacyjny album - A Distant Dark Source sprzed dwóch lat. Zresztą płyta ta dokładnie dwa lata temu była u nas na listopadowym pudle więc jest kolejny powód aby właśnie ten występ obejrzeć.
Jak jest grane – każdy sprawdzi sam. Moim zdaniem absolutny mus.
Maciek
Maciej Sochoń, czyli Seasonal. Muzykę, którą tworzy trudno jest sklasyfikować gatunkowo, na pewno jest to twórczość melancholijna i balansuje na granicy rocka progresywnego, ambientu jak również folku czy indie rocka.
Maciej jest autorem tekstów, swoją muzykę tworzy sam od A do Z.
Aneta
King Crimson - Islands (1971)
W dzisiejszym Kanonie Rocka kolejny album mojej ukochanej grupy King Crimson. Tym razem zajmę się czwartym albumem zatytułowanym Islands. Płyta ukazała się na rynku w 1971 roku. Jak zwykle w początkowych latach działalności grupy znowu w nowym składzie. Tym razem obok Roberta Frippa gitara, Mela Collinsa saksofony, flet do King Crimson dołączyli Boz Burell śpiew, bas oraz Ian Wallece perkusja. Oczywiście był również obecny nadworny tekściarz Peter Sinfield. W nagraniach wzięli udział również muzycy sesyjny znani z poprzedniego albumu Keith Tippett fortepian, Robin Miller obłój, Mark Charig Kornet, Harry Miller bas. Świetnym ruchem było zaangażowanie Pauliny Lucas ( znakomity sopran w Formentera Lady). Wszystkie utwory na płycie skomponował duet Fripp muzyka, Sinfield teksty. Pierwsza strona albumu zawiera trzy utwory Formentera Lady, Sailor's Tale i The Letters. Jest to znakomite jazz rockowe granie z dużą ilością improwizacji (saksofon, gitara). Na drugą stronę złożyły się Ladies Of The Road, Prelude Song Of The Gulls i tytułowy Islands. Ladies Of The Road to najbardziej rockowy utwór na płycie z fajnym grą na saksofonie Collinsa. Spokojny Prelude...to piękny instrumentalny utwór, w takt muzyki klasycznej (bardzo lubię klimat tego dzieła). Dla mnie cudo. Album kończy tytułowy, spokojny Islands będący pięknym zwieńczeniem tego doskonałego albumu. Pierwszy raz usłyszałem Islands w 1981 roku kiedy to w czasie pierwszego wypadu za żelazną kurtynę przywiozłem całą ówczesną winylową dyskografię grupy. Od pierwszego przesłuchania album ten bardzo przypadł mi do gustu i zawsze słuchając jej zróżnicowanych utworów mam wrażenie, że tworzą one spójną, zwartą całość. W swojej kolekcji posiadam dwa egzemplarze tej płyty. Prezentowany na zdjęciu egzemplarz wydany z okazji 40 lecia wydania płyty. Drugi to europejska wersja mini lp. Absolutny mus.
Artur
Sweet Noise - "The Triptic" - to bardzo dobry album, gdzie zespół połączył ciężar gitarowego brzmienia, elektronikę oraz trochę afrykańskich klimatów plemiennych a nawet reagge. Trochę ich brakuje na polskiej scenie bo moim zdaniem nikt nie gra teraz u nas w podobny sposób (mam na myśli to, że nie nagrywają już nic nowego bo jako zespół chyba istnieją i grają live).
Piotr
Zamieszkały w USA, z pochodzenia Włoch, klawiszowiec ALESSANDRO BERTONI gra bardziej rock niż jazz, ale ma poważne inklinacje do sięgania do improwizacji i budowania struktury nagrań o jazzowym charakterze. Zarejestrował i wydał w 2013 roku tylko jeden swój album "Keystone", a szkoda, bo ta muzyka jest naprawdę zacna. Album rozpoczyna trzyczęściowa suita będąca znakomitym przykładem instrumentalnego, progresywnego majstersztyku fusion. Wszyscy muzycy, a jest ich czterech zasługują na brawa. Soczyste, zdecydowane dźwięki, wspaniała dynamika, rewelacyjne zgranie to zresztą atrybuty wszystkich nagrań. Płyta nie jest długa, ale tyle na niej się dzieje, że pozostawia wrażenie sytości.
Uczta dla uszu, piekielnie smakowity kawałek muzy. Zdecydowanie polecam całość. Fragment otwierający w komentarzu.
Skład:
Alessandro Bertoni - klawisze
Brett Garsed- gitara
Ric Fierabracci -bas
Virgil Donati - perkusja
JESTEŚMY JUŻ PO WYBORZE PŁYT WSZECH CZASÓW!
Plebiscyt miał miejsce na forum grupy w latach 2018 - 2023 i jego celem był wybór najlepszych płyt wszech czasów. Krótka historia: raz na miesiąc/dwa czasem trzy przeprowadzaliśmy tzw. "literowe" zgłoszenia a następnie głosowania na płyty wszech czasów. "Literowe" oznaczają każda kolejną literę alfabetu. W tych głosowaniach wyłoniliśmy 60 najlepszych płyt zdaniem wszystkich członków grupy. Podział na literki - co wielokrotnie podkreślaliśmy - był tylko instrumentem żeby zabawę poprowadzić przez dłuższy okres i dokonać tego niezwykłego przeglądu całej historii rocka progresywnego. Te 60 płyt poddaliśmy ponownemu głosowaniu, które wyłoniło ostateczną kolejność.
A obok wyniki wyboru najlepszej 40 – stki .
PLEBISCYT 40 PŁYT/OKŁADEK WSZECH CZASÓW
1. Pink Floyd – The Dark Side Of The Moon
2. King Crimson – In The Court Of The Crimson King
3. Marillion – Misplaced Childhood
MUZYKA Z JEDNEGO KRAJU
Wyjątkowo zimny maj i czerwiec też nas specjalnie nie rozpieszcza, więc jedziemy na południe, w cieplejsze rejony. Na dzisiaj proponuję muzykę z Półwyspu Bałkańskiego. Agata
- smallman to zespół z Bułgarii, który gra alt/prog metal w klimatach trochę Tool'a, ale dodaje też szczyptę bałkańskiego folkloru do swoich kompozycji, a w tekstach często inspirują się poetami z tamtych stron.- Z Chorwacji polecam kapelę o nazwie Sikasa - i też ją tutaj kilka razy graliśmy. Muzyka bogata brzmieniowo, instrumentalnie i klimatycznie. - Serbski Organized Chaos. Wokalista znany również z projektu The Progressive Souls Collective.
Link do muzyki -pod zdjęciem.
STREFA WYWIADÓW
ARCHIWUM
